انتشار گزارش جدید گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور افغانستان
گزارش جدید گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور افغانستان، ریچارد بنت، به تازگی منتشر شده است. در این گزارش ۲۳ صفحه ای، ریچارد بنت، به وضعیت حقوق بشر در افغانستان تحت حکومت طالبان از ژانویه تا اوت ۲۰۲۴ پرداخته است. بنت در این گزارش به عمق بحرانهای انسانی، حقوق بشری و سیاسی اشاره دارد که مردم افغانستان با آنها دست و پنجه نرم میکنند. او اقدامات سرکوبگرانه طالبان را در بخشهای مختلف، از جمله محدودیتهای شدید بر حقوق جامعه ال جی بی تی کیو، زنان و سرکوب آزادی بیان و اجتماع، مورد بررسی قرار داده است. گزارش همچنین به شجاعت مردم افغانستان، به ویژه زنان، دختران و فعالان حقوق بشر که با وجود شرایط سخت و سرکوبگرانه همچنان برای حقوق و آزادیهای خود مبارزه میکنند، اشاره میکند.
در بخش مربوط به جامعه ال جی بی تی کیو، گزارشگر ویژه از جنبه های مختلف از جمله وضعیت امنیتی و قانونی، خشونت خانگی و اجتماعی، محدودیت در دسترسی به خدمات حمایتی و آموزشی، و چالشهای مهاجرت و زندگی در تبعید، شرایط اعضای این جامعه را مورد بررسی قرار داده است. در گزارش ریچارد بنت آمده است که افراد جامعه الجیبیتیکیو در افغانستان با مجازاتهای قانونی سختگیرانه و خطرات فیزیکی و روانی شدیدی مواجه هستند. طالبان با اجرای قوانین شرعی سختگیرانه، اتهامات مربوط به گرایشات جنسی و هویتهای جنسیتی متنوع را با مجازاتهای سنگینی نظیر شلاق و زندان طولانی مدت پاسخ میدهند. برای مثال این گزارش به حکم ۳۹ ضربه شلاق و ۱۳ سال زندان برای دو مرد در ولسوالی جالریز اشاره می کند که به اتهام رابطه با همجنس یا آنگونه که طالبان می گوید به دلیل «لواط» محکوم شده اند.
گزارشگر ویژه اشاره میکند که این اقدامات در کنار فضای عمومی پر از ترس و خفقان برای افراد الجیبیتیکیو، زندگی روزمره را برای این افراد غیرقابلتحمل کرده است. بهطور کلی، این رویکرد طالبان نسبت به اقلیتهای جنسی و جنسیتی باعث محرومیت آنها از حقوق اولیه و ایجاد ترس و تردید نسبت به امنیت شخصیشان شده است. گزارش همچنین نشان میدهد که افراد الجیبیتیکیو افغان علاوه بر تهدیدهای قانونی، با خشونت و تبعیض خانگی نیز روبرو هستند. بنت به ویژه به وضعیت زنان همجنسگرا، دوجنسگرا و ترنس اشاره میکند که اغلب به ازدواجهای اجباری مجبور میشوند و در خانوادهها بهدلیل گرایش جنسی و هویت جنسیتیشان تحت فشار و سوءاستفاده قرار میگیرند. گزارش تاکید دارد که افراد الجیبیتیکیو در افغانستان به دلیل تبعیض و ترس از خشونت، نمیتوانند به خدمات ضروری مانند آموزش و خدمات حمایتی دسترسی داشته باشند. بهطور مثال، زنان ترنس با تهدیدها و آزارهایی مواجه میشوند که مانع از ادامه تحصیل آنها میشود.
در نهایت این گزارش به این موضوع می پردازد که که افراد الجیبیتیکیو حتی در صورت فرار از افغانستان نیز با مشکلات متعددی رو به رو هستند. در برخی موارد، افراد الجیبیتیکیو افغان در کشورهایی پناهنده میشوند که خود قوانین تبعیضآمیز و محدودکنندهای نسبت به جامعه الجیبیتیکیو دارند و این امر وضعیت زندگی آنها را همچنان دشوار و ناامن میسازد. بر طبق این گزارش آنها اغلب در کشورهای میزبان با تبعیض و ترس از خشونت مواجهاند و دسترسی کافی به خدمات حمایتی و حقوقی ندارند.