روز ۲۳ سپتامبر، مطابق با دوم مهر یا دوم میزان، از سال ۱۹۹۹ به عنوان روز مشاهده پذیری دوجنسگرایان، (Bi Visibilty Day) شناخته شده و در کشورهای مختلف جهان گرامی می شود. گاهی ازاین روز، به عنوان روز افتخار به دوجنسگرایی (Bi Pride Day) نیز یاد می‌شود. در سال ۱۹۹۹ سه فعال حقوق دوجنسگرایان یعنی وندی کوری، مایکل پیج و جیجی راون ویلبور این روز را برای مبارزه با «محو دوجنسگرایان» پیشنهاد کردند. برگزار کنندگان ماه سپتامبر را به مناسبت تولد فردی مرکوری انتخاب کردند. مرکوری، خواننده انگلیسی دوجنسگرایی بود که در سال ۱۹۹۱ بر اثر ابتلا به ایدز درگذشت.
دوجنسگرا به افرادی گفته می‌شود که به بیش از یک جنس یا جنسیت کشش عاطفی و یا جنسی دارند، نه لزوما به یک شکل، نه لزوما به یک اندازه، و نه لزوما هم‌زمان. دوجنسگرایی اغلب به اشتباه به معنای تمایل و گرایش تنها به مردان و زنان تعریف می‌شود. این اشتباه احتمالا ریشه در این واقعیت دارد که پیشوند «دو»، تنها به دو جنسیت مرد و زن اشاره می‌کند، به این دلیل که در گذشته بسیاری بر این باور بوده‌اند که تنها دو جنسیت مردانه و زنانه وجود دارد. در واقع تاکید بر دوگانگی جنس و جنسیت بر تعریف دوجنسگرایی نیز اثر‌می‌گذارد، موضوعی که شاید امروزه نیز در بسیاری از جوامع با کلیشه‌های دوگانه جنسی و جنسیتی وجود داشته باشد. برای شناخت و درک دوجنسگرا بودن، نیازی به داشتن تجربه جنسی نیست، معمولا افراد می‌توانند با روش‌های مختلف به درک و شناخت متفاوتی از گرایش جنسی و هویت جنسیتی خود دست پیدا کنند.
یکی از مهم‌ترین دلایل تبعیض علیه دوجنسگرایان در تک جنس‌گرا محوری نهفته است. مفهومی که تمایلات جنسی را به دوگانه همجنسگرا - دگرجنس‌گرا محدود می‌کند و تمایلاتی خارج یا ورای این دوگانه را به رسمیت نمی‌شناسد. بر این اساس هردو گروه همجنسگرا و دگرجنس‌گرا از دوجنسگرایان انتظار دارند که یک «سو» را انتخاب کنند. گویی گرایش جنسی کاملاً قابل انتخاب است و افراد می‌توانند به میل خود ناگهان تصمیم بگیرند که دیگر به جنس یا جنسیتی خاص علاقه نداشته باشند حال آن که شالوده دوجنسگرایی تمایل به بیش از یک جنس یا جنسیت است. روشن است هویت فرد دوجنسگرا در این قالب دوگانه جای نمی‌گیرد و به همین دلیل بیشتر ممکن است به عنوان طماع، شهوت‌طلب یا فریب‌کار از سوی هر دو گروه همجنسگرا و دگرجنس‌گرا برچسب بخورد.
وندی کوری (Wendy Curry) فعال حقوق افراد دوجنسگرا و از برگزارکنندگان روز «مشاهده پذیری دوجنسگرایان» می گوید تلاش برای مبارزه با محو و نادیده انگاری افراد دوجنسگرا از دیرباز وجود داشته و همچنان هم ادامه دارد، او در سایت شبکه دوجنسگرایان ایالات متحده آمریکامی نویسد: «در دهه نود بیشتر فعالیت‌های مرتبط با حقوق دوجنسگرایان شامل یکی از این سه روش بود: اول شرکت در برنامه‌هایی که به نام همجنس‌گرایان ترتیب داده شده بود و اعلام اینکه ما دوجنسگرایان هم وجود داریم و تلاش برای اثبات اینکه ما دوجنسگرایان بخش مهمی از خانواده ال‌جی‌بی‌تی هستیم، دوم مخالفت با این دیدگاه که دوجنسگرایی تنها یک دوره گذراست، و سوم مبارزه با بزرگترین مشکل‌مان که مشاهده‌ناپذیری و نادیده گرفته شدن است، آن هم به این دلیل که بیشتر مردم گرایش جنسی دیگران را بر اساس جنسیت فردی که در حال حاضر با او در رابطه هستند، قضاوت می‌کنند و بنابراین فکر می‌کنند که دوجنسگرایان، یا همجنسگرا یا دگرجنس‌گرا هستند»
وندی کوری در ادامه می گوید: « نقطه مشترک این فعالیت‌ها تدافعی بودن آنها بود. بسیاری از ما در آن زمان احساس می‌کردیم که در یک نبرد هر روزه بی‌پایان هستیم. اگر تاریخ مبارزات مدنی را بخوانید می بینید که مردم تنها وقتی به دیگران احترام می‌گذارند که به خودشان احترام بگذارند. تا زمانی که ما مدام برای پذیرفته شدن التماس می‌کردیم، احترامی را که می‌خواستیم به دست نمی‌آوردیم».
هرساله بر تعداد کشورهایی که این روز را گرامی می دارند افزوده می شود؛ در حال حاضر درآسیا کشورهایی نظیر هند، تایلند، تایوان و ژاپن این روز را گرامی می دارند. برگزار کنندگان چنین رویدادی امید دارند تا دوجنسگراهراسی و دوجنسگراستیزی پیدا و پنهان موجود در جوامع شان محو شود و جامعه افراد دوجنسگرا از امنیت روانی و اجتماعی لازم، مشابه با سایر شهروندان جامعه برخوردار شوند.
