تبعیض و خشونت سیستماتیک علیه کوییرهای افغانستان؛ نتیجه سه سال تسلط طالبان
تبعیض و خشونت سیستماتیک علیه کوییرهای افغانستان؛ نتیجه سه سال تسلط طالبان
گروه طالبان سه سال پیش در روز ۱۵ آگوست ۲۰۲۱، در یک فرآیند مبهم و معامله ای سیاسی، قدرت را در دست گرفت و تا به امروز اداره قدرت را در افغانستان را به عهده دارد. اگرچه هیچ کشوری در سطح جهان، طالبان را به رسمیت نشناخته است، اما تسلط طالبان بر جغرافیای افغانستان، شرایطی تلخ و دوره وحشتناکی را برای اکثریت جامعه افغانستان ایجاد کرده است.
طالبان از همان لحظه نخست گرفتن قدرت و شروع حکومت خود، تعقیب، آزار، شکنجه، قتل های خیابانی و اعدام های پنهانی یا سنگسار همجنسگرایان، افراد ترنس، دوجنسگرایان، افراد بیناجنسی و کوییرهای افغانستانی را در اولویت اقدامات خود گذاشته اند. طالبان به دلیل نگاه اسلامگرایانه مردسالار و دگرجنسگرامحور به دنبال تطبیق احکام شریعت اسلام هستند که احکامی جنسیت زده، زن ستیز، هموفوب و کوییرستیز هستند. زنان افغانستان و اقلیت های مذهبی و قومی نیز، تنها به بهانه قومی و مذهبی یا عضویت در جبهه مقاومت علیه طالبان به شدت در معرض خشونت و تبعیض سیستماتیک قرار دارند.
افراد همجنسگرا، دوجنسگرا، ترنس، بیناجنسی و کوییر افغانستانی به دلیل نگاه منفی جامعه و خانواده خود از حمایت بسیار کمی برخوردار هستند و اغلب از طریق افشای هویتشان توسط اطرافیان و مردم محل، توسط طالبان دستگیر می شوند و سپس با رفتاری خشن و توهین آمیز بازداشت شده و مورد لت و کوب و تجاوز قرار می گیرند؛ متاسفانه در اغلب موارد، این تجاوزها به صورت گروهی صورت می گیرد.
اگر افراد ال جی بی تی کیو دستگیر شده خوش شانس باشند، با رشوه و تعهد آزاد می شوند وگرنه به زندان منتقل می شوند و در آنجا نیز در معرض آزارهای جسمی، روحی، توهین و تخریب شخصیتی و متاسفانه سواستفاده جنسی قرار دارند.
افراد طالبان هیچ شناخت و درکی از هویت وجودی و انسانی افراد همجنسگرا، دوجنسگرا، ترنس، بیناجنسی، و کوییر ندارند و آنها را افرادی «منحرف و بیمار» می دانند که باید تنبیه، حذف، اخراج و یا درمان شوند. این نگاه ضدانسانی باعث ایجاد شرایطی تلخ و دردناک برای کوییرها در افغانستان شده است.
افراد ال جی بی تی کیو افغانستانی که در این سه سال امکان خروج از افغانستان را نداشته اند مجبور به پنهان کردن هویت و گرایش جنسی خود شده اند و همچنین بالاجبار سبک زندگی، پوشش و لباس، آرایش و استایل خود را به حالت مطلوب طالبان در آورده اند تا خطر دستگیری و آزار را از خود دور کنند.
زنان و کوییرهای افغانستان از اصلی ترین قربانیان بازگشت طالبان به قدرت هستند و این وضعیت باید مورد توجه ویژه دولت های غربی، سازمان ملل، سازمانهای حامی حقوق زنان و ال جی بی تی کیوها قرار گیرد. صدای افراد کوییر افغانستانی و دادخواهی آنها باید در کنار زنان و جامعه افغانستان شنیده شود و در نشست ها و گزارشات رسمی باید حتما بخش ویژه ای به خشونت و تبعیضات اعمال شده علیه کوییرهای افغانستانی تعلق گیرد. فعالین سیاسی و اجتماعی افغانستان باید از رنگین کمانی های افغانستان، نام بگیرند و بدانند که آزادی و برابری حقیقی جامعه افغانستان، بدون آزادی و برابری افراد کوییر میسر نخواهد شد.
باید با اعمال فشار سیاسی و رسانه ای از طالبان خواست تا به خشونت، تعقیب و آزار همجنسگرایان، دوجنسگرایان، افراد ترنس، افراد بیناجنسی و کوییرها در افغانستان پایان دهد.
پایان دادن به حکومت طالبان و ایجاد تغییرات اساسی دوام دار و اثرگذار در افغانستان، نیازمند کارجمعی، تشکل یابی و سازمان یابی جامعه و جنبش های مبارز و فعال است. جنبش زنان و کوییر افغانستان باید همراه و همگام با هم در جنبش کلان مبارزه برای سرنگونی طالبان همراه باشند و ضمن اعمال فشارهای هر روزه و قدم های کوچک، به دنبال تغییرات بزرگ و موثر برای دستیابی کوییرها و جامعه افغانستان به حقوق انسانی خود، یعنی آزادی، برابری، و عدالت اجتماعی باشند.
به امید روزی که شاهد پایان یافتن خشونت و آزار جامعه ال جی بی تی کیو در افغانستان باشیم و ببینیم که همه افراد جامعه افغانستان بدون استبداد طالبان، یک زندگی شاد، مرفه، انسانی، آزاد و برابر دارند.